καταδουπώ

καταδουπῶ, -έω (AM)

μσν.

ξεκουφαίνω

αρχ.

πέφτω κάνοντας ισχυρό θόρυβο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + δουπῶ «κάνω θόρυβο» < δοῦπος «θόρυβος»].